پرثوآ؛ هنر رزم پهلوانی ایران زمین – دکتر نادر شکری

پرثوآ؛ هنر رزم پهلوانی ایرانی، ریشه در تاریخ و فرهنگ کهن ایران‌زمین دارد. این رشته رزمی، برخاسته از آیین‌های بومی و سنتی مردمان سرزمین ایران، آمیزه‌ای از قدرت جسمانی، زیبایی حرکات آیینی و معنویت اخلاقی است. پرثوآ تنها یک ورزش نیست، بلکه هنری است برای پرورش انسان کامل؛ انسانی که جسم، جان و جانان خود را در مسیر پهلوانی و فرزانگی می‌پرورد.
کد خبر : 15478
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۲۱:۰۸
پرثوآ؛ هنر رزم پهلوانی ایران زمین – دکتر نادر شکری

پرثوآ؛ هنر رزم پهلوانی ایرانی، ریشه در تاریخ و فرهنگ کهن ایران‌زمین دارد. این رشته رزمی، برخاسته از آیین‌های بومی و سنتی مردمان سرزمین ایران، آمیزه‌ای از قدرت جسمانی، زیبایی حرکات آیینی و معنویت اخلاقی است. پرثوآ تنها یک ورزش نیست، بلکه هنری است برای پرورش انسان کامل؛ انسانی که جسم، جان و جانان خود را در مسیر پهلوانی و فرزانگی می‌پرورد.

 

ایده احیای رزم پهلوانی ایران در دهه ۱۳۶۰ خورشیدی، توسط استاد فقید «پهلوان رحمت» ارائه شد؛ او که از پهلوانان ورزش‌های باستانی و سنتی بود، فرزندان خود را به تمرین و شناخت آیین‌های رزم کهن ایران فراخواند. این تلاش‌ها، سرآغازی شد برای زایش هنر رزم پرثوآ.

 

اما پرثوآ، آن‌گونه که امروز شناخته می‌شود، مرهون بنیان‌گذاری علمی و ساختاری استاد بزرگ «جهانبان حشمت» است. وی در دهه ۱۳۷۰، با بهره‌گیری از اصول نوین تربیت بدنی و پژوهش در شیوه‌های رزمی معاصر، پرثوآ را به‌عنوان یک روش رزم اصیل ایرانی، تدوین و بنیان نهاد. این رشته، نخستین‌بار در سال ۱۳۷۹ به رسمیت شناخته شد و از آن زمان، در مسیر رشد و گسترش در ایران و جهان گام نهاد.

 

پرثوآ: مادر هنرهای رزمی

 

پرثوآ، هنری است آمیخته از فنون رزم بی‌سلاح و با سلاح، از جمله: حرکات دست و پا (ضربات مستقیم، چرخشی، پرشی، ترکیبی)، فنون پرتابی، دفاع شخصی، و همچنین سلاح‌های اصیل ایرانی مانند شمشیر کتاره، تنگادو، چوب کوتاه (دوچوب)، چوب بلند (لیفا) و تیراندازی با کمان در حال سوارکاری.

 

این رشته، برگرفته از آیین‌ها و سنت‌های رزمی مناطق مختلف ایران است: چوخه و شمشیر در خراسان، لوچو و لیفا در مازندران، هل پرکه در کردستان، گیل‌مردی در گیلان، رقص چوب در سیستان، خلعت پرت‌کن در بختیاری، و هنرهای رزمی در ترکمن‌صحرا.

 

سه‌گانه‌ی تعالی در پرثوآ

 

پیشرفت در پرثوآ بر پایه سه مرحله طراحی شده است:

 

1. توانایی: تمرکز بر آمادگی جسمانی، تکنیک، تاکتیک و انعطاف دارد.

 

 

2. دانایی: تمرکز بر پرورش ذهن و ارتقای روان برای درک عمیق‌تر جسم در عرصه رزم دارد .

 

 

3. بینایی: صیقل دادن روح ، رسیدن به قله نهایی رزم و در نهایت تجلی فضایل اخلاقی چون فداکاری، فروتنی و ایمان است .

 

 

 

پرثوآ در ربع قرن حیات رسمی

 

پرثوآ، اکنون در بیست‌وپنجمین سال رسمیت خود، جایگاهی ارزشمند در عرصه هنرهای رزمی یافته است. از یک اندیشه ریشه‌دار فرهنگی، به ورزشی نهادینه‌شده در عرصه ملی و بین‌المللی تبدیل شده است. در اقصی نقاط جهان، شاگردان این هنر رزم ، نه‌تنها به تمرین فنون رزمی مشغول‌اند، بلکه حامل پیامی از فرهنگ، اخلاق و خرد ایرانی‌اند.

 

پرثوآ، مظهر پیوند سنت و معاصر است؛ حلقه اتصال پهلوانان کهن با رزمی‌کاران امروزی. هنری که از دل تاریخ آمده، اما رو به آینده دارد؛ و پرچم آن همچنان در دستان فرزندان ایران‌زمین، با افتخار در میادین جهانی در اهتزاز است .

دکتر نادر شکری

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.