به گزارش روز دوشنبه ایرنا، پتر آکوپوف در این باره نوشت: در واشنگتن دوباره گفته شده که می‌خواهند روند مذاکرات با روسیه درباره حل‌وفصل اوکراین را تسریع کنند و یادآوری می‌کنند که آماده‌اند به فشار بر مسکو روی آورند.
وی افزود: در جریان سفر به کاخ سفید، مذاکره‌کننده روس، کیریل دیمیتریف، -حداقل به صورت رسمی- با ترامپ ملاقات نکرد اما با کارکنان کلیدی دولت او، از جمله مارکو روبیو وزیر امور خارجه و برخی سناتورها مانند لیندسی گراهام دیدار داشت.
در ادامه این گزارش به نقل از وزیر امور خارجه آمریکا در سفر به اروپا آمده است: «هیچ‌یک از این گفت‌وگوها (با مسکو) تهدیدآمیز نبود؛ این گفت‌وگوها بیشتر توضیح این بود که “این، برنامه زمانی ماست” و در مقطعی مشخص خواهد شد که آیا شما صلح می‌خواهید یا نه. و این زمان در حال نزدیک شدن است. زمان بسیار کوتاهی است… امیدوارم او این پیام را به مسکو برساند و این نشان دهد که ما باید پیشرفت واقعی را ببینیم، وگرنه نتیجه می‌گیریم که آنها به صلح علاقه‌ای ندارند.»
روبیو همچنین گفت که این موضوع به هفته‌ها مربوط می‌شود، نه ماه‌ها: «اگر تاکتیک‌های طولانی‌کردن مذاکرات باشد، ما علاقه‌ای به آن نداریم. ترامپ در مذاکرات بی‌پایان شرکت نخواهد کرد. به زودی خواهیم فهمید که آیا روسیه جدی است یا نه. اگر بله، عالی است؛ اگر نه، باید موضع خود و اقدامات بعدی را بازنگری کنیم.»

مفهوم بازنگری
تحلیلگر روس در ادامه نوشت:‌ مشخص است که این «بازنگری» به چه سمتی خواهد رفت: حرکت به سمت فشار آشکار بر روسیه، از جمله از طریق تحریم‌های جدید: به ویژه، بحث بر سر تعرفه‌های ۵۰۰ درصدی بر واردات از کشورهایی است که نفت و گاز روسیه را خریداری می‌کنند.
روبیو در این باره به مواضع قانونگذاران آمریکایی اشاره کرده و گفته است: «کنگره قبلاً شروع به کار روی لایحه تحریم‌های اضافی کرده است، و فشار از سوی کنگره برای تشدید تحریم‌ها افزایش خواهد یافت. و ما نمی‌توانیم مانع آن شویم، مگر اینکه در مورد صلح پیشرفت حاصل کنیم.»

آیا سخنان روبیو، یک اولتیماتوم است؟
آکوپوف در ادامه با طرح این پرسش که آیا سخنان وزیر امور خارجه آمریکا، یک اولتیماتوم تلقی می‌شود؟، نوشت: روبیو گفته است در حال حاضر مذاکره دیگری با روسیه برنامه‌ریزی نشده و شایعات درباره گفت‌وگوی زودهنگام پوتین و ترامپ رد شده است. علاوه بر این، در نشست وزرای خارجه ناتو در بروکسل، روبیو ظاهراً به اروپایی‌ها اطمینان داده که آمریکا به امتیازدهی به روسیه که خطوط قرمز اوکراین یا اتحادیه اروپا را نقض کند، تن نخواهد داد.
تحلیلگر روس در این باره یادآور شد: مسأله اینجاست که اتحادیه اروپا اصرار دارد نیروهای انگلیسی-فرانسوی اعزام شوند، و این اساساً هرگونه توافق روسیه حتی بر آتش‌بس موقت را منتفی می‌کند.
آکوپوف در ادامه این پرسش را طرح کرد که «آیا دولت ترامپ هنوز می‌خواهد با پوتین به توافق برسد، یا دارد افکار عمومی را برای کنار گذاشتن مذاکرات آماده می‌کند؟»

هویج و چماق
در ادامه این گزارش آمده است:‌ در طول دو ماه مذاکرات روسیه و آمریکا، جامعه بین‌المللی به طیف گسترده‌ای از پیش‌بینی‌ها عادت کرده است: از «به زودی به نتیجه می‌رسیم» تا «هرگز به توافق نخواهند رسید.»
تحلیلگر روس یادآور شد: ترامپ نیز از تکنیک «چماق و هویج» استفاده می‌کند. اگر در ابتدا تمرکز بر «هویج» بود، منطقی است که انتظار داشته باشیم دیر یا زود نوبت به «چماق» برسد. در هفته گذشته، رئیس‌جمهور آمریکا گفته بود که پیشنهادهای پوتین درباره مدیریت خارجی اوکراین او را عصبانی کرده، اما بعداً دوباره از «همکاری خوب» با مسکو و کی‌یف سخن گفت.

تاکتیک ترامپ چیست؟
آکوپوف تصریح کرد:‌ ترامپ می‌خواست تا عید پاک (۲۰ آوریل ۲۰۲۵) همه چیز را حل کند تا بتواند با پوتین دیدار کند و پایان جنگ را اعلام نماید. اما تحقق شرایط روسیه – که نه جدید است و نه محرمانه، بلکه کاملاً شناخته شده – به این سرعت ممکن نیست. همچنانکه ترامپ نمی‌تواند از غرب جمعی بخواهد که عملاً از هرگونه طرح الحاق اوکراین به ناتو صرف‌نظر کند (نه صرفاً قول دهند که از «آتلانتیک‌سازی» اوکراین دست بردارند – گویی مسکو نمی‌بیند که آنها می‌خواهند این کار را زیر نقاب «اروپایی‌سازی» انجام می‌دهند.
این تحلیلگر روس معتقد است: در این شرایط، ترامپ با یک دوراهی مواجه است:
۱. ادامه مذاکرات با پوتین با این امید که در نهایت به توافق برسد (یعنی تضمین کند که اوکراین از کنترل غرب خارج می‌شود).
۲. تحمیل خواسته‌ها با فشار و ارعاب، با این تصور که می‌تواند پوتین را وادار به تسلیم کند و توافق را تسریع نماید.

اعمال فشار یعنی پایان مذاکرات
ستون‌نویس رسانه دولتی روسیه معتقد است: اگر ترامپ گزینه دوم را انتخاب کند – یعنی تحریم‌های فلج‌کننده که درآمدهای صادراتی روسیه را به صفر برساند – عملاً پایان مذاکرات با پوتین را رقم خواهد زد. زیرا تلاش برای «خفه کردن روسیه» (که چنین تحریم‌هایی دقیقاً همین هدف را دنبال می‌کنند) اساساً با هرگونه مذاکره‌ای ناسازگار است. نه فقط درباره اوکراین، بلکه درباره هرگونه عادی‌سازی روابط با روسیه.
آکوپوف تصریح کرد: در اینجا، مسأله کارایی تحریم‌ها نیست؛ آمریکایی‌ها در هر صورت نمی‌توانند صادرات روسیه را نابود کنند، اما ضربه شدیدی به اقتصاد مسکو وارد می‌کنند و بازار جهانی انرژی را با شوک عظیمی مواجه خواهند کرد (که حتی به خود آمریکا نیز آسیب می‌زند). نکته مهم‌تر نمایش قصد اعمال زور، تهدید و ارعاب آشکار است – آن هم بدون در نظر گرفتن عواقب آن.
این تحلیلگر روس خاطرنشان کرد: پوتین با این روش خم نخواهد شد، اما قطعاً تمام روابط با او قطع خواهد شد.
وی افزود: قانونگذاران روس‌ستیز آمریکا همچون گراهام می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند روسیه را با «تحریم‌های جهنمی» تهدید کنند، اما تا زمانی که تشخیص پوتین بر این باشد که ترامپ خواستار توافق است، به گفت‌وگو ادامه خواهد داد و سعی می‌کند به یک تفاهم برسد.
این تحلیلگر روس خاطرنشان کرد: اگر ترامپ ناگهان تصمیم بگیرد همه چیز را به صفر برساند و به سمت «اجبار برای معامله» حرکت کند، نتیجه کاملاً قابل پیش‌بینی است: نه معامله‌ای در کار خواهد بود، نه رابطه‌ای با پوتین؛ البته چنین نتیجه‌ای به وضوح در برنامه‌های ترامپ دیده نمی‌شود.

به گزارش ایرنا، از ۲۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ تاکنون، رؤسای جمهور روسیه و آمریکا دو نوبت تماس تلفنی با یکدیگر داشته‌اند و سه دور مذاکرات مستقیم میان نمایندگان دو کشور برگزار شده است.
در دومین تماس تلفنی پوتین و ترامپ، رئیس‌جمهور روسیه از ایده همتای آمریکایی خود برای توقف ۳۰ روزه حمله به تأسیسات انرژی استقبال کرد. با این وجود، وزارت دفاع روسیه در گزارش‌های متعددی اعلام کرد:‌ با وجود اعلام عمومی (ولودیمیر) زلنسکی (رئیس‌جمهور اوکراین) مبنی بر پذیرش توافقات روسیه و آمریکا در تاریخ ۲۴ مارس (چهارم فروردین ۱۴۰۴) در ریاض به منظور توقف حملات به تأسیسات انرژی غیرنظامی، اوکراین به حملات خود علیه زیرساخت‌های انرژی فدراسیون روسیه ادامه داده است.

عالی‌ترین سطح مذاکرات نمایندگان روسیه – آمریکا به ریاست وزیران امور خارجه دو کشور ۳۰ بهمن‌ماه در ریاض برگزار شد که طیف وسیعی از مسائل شامل حل و فصل مسائل دوجانبه، توقف درگیری اوکراین و همچنین موضوعاتی مانند مسائل هسته‌ای ایران را در بر گرفت.
نهم اسفندماه ۱۴۰۳ نمایندگان روسیه و آمریکا به مدت ۶ ساعت و نیم در استانبول ترکیه درباره گام‌های مشترک برای تأمین مالی سفارتخانه‌ها توافق و درباره بازگرداندن اموال روسیه و از سرگیری پروازهای مستقیم بین شهرهای دو کشور گفت‌وگو کردند.
چهارم فروردین ۱۴۰۴ نیز نمایندگان مسکو و واشنگتن باری دیگر در ریاض درباره جزئیات حل و فصل مناقشه اوکراین از جمله از سر گیری ابتکار دریای سیاه گفت‌وگو کردند. به گفته مذاکره‌کننده روسیه، طرفین در این مذاکرات درباره چین و ایران صحبتی نکردند.